Νέες προσεγγίσεις για την ασφάλεια του κρέατος
Όταν μιλάμε για την ασφάλεια του κρέατος, το συνδέουμε συχνά με τη μικροβιακή ασφάλεια – δηλαδή, είναι ασφαλές να τρώμε χωρίς να προσβληθείτε από τροφιμογενή ασθένεια. Ωστόσο, η ασφάλεια του κρέατος ως έννοια μπορεί να εξεταστεί σε ευρύτερη προοπτική, όσον αφορά τόσο τις αιτίες (φυσικές, χημικές και μικροβιολογικές) όσο και τις συνέπειες (προσωπική ασφάλεια και εταιρική οικονομική ασφάλεια). Οι αιτίες συζητούνται παρακάτω, αλλά ο ευρύτερος ορισμός των συνεπειών μπορεί να απαιτεί μια σύντομη εισαγωγή.
Ο όρος “προσωπική ασφάλεια” αναφέρεται στον κίνδυνο να αρρωστήσετε από την κατανάλωση ενός μη ασφαλούς προϊόντος. Αυτό μπορεί να συμβεί εάν το κρέας περιέχει παθογόνα βακτήρια, κομμάτια μετάλλου ή επικίνδυνες χημικές ουσίες, για παράδειγμα. Τι γίνεται αν ένα προϊόν κρέατος περιέχει μικρά κομμάτια πλαστικού. Αυστηρά μιλώντας, δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος από την κατανάλωση μικροσκοπικών κομματιών πλαστικού, αλλά θεωρητικά υπάρχει ο κίνδυνος να μολυνθεί το πλαστικό με μικροοργανισμούς. Για την εταιρεία που παράγει το προϊόν με βάση το κρέας, τα μικρά κομμάτια πλαστικού μπορεί να είναι καταστροφικά.
Κίνδυνοι που σχετίζονται με το κρέας και τα προϊόντα κρέατος
Ένα ευρύ φάσμα κινδύνων μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια του κρέατος και των προϊόντων κρέατος, με αυτούς να κατηγοριοποιούνται ως φυσικοί, χημικοί και βιολογικοί κίνδυνοι. Όπως ορίζεται από την Codex Alimentarius , τροφιμογενής κίνδυνος είναι ένας βιολογικός, χημικός ή φυσικός παράγοντας ή μια κατάσταση των τροφίμων, που έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου ή των ζώων.
Φυσικοί κίνδυνοι στο κρέας μπορεί να είναι ξένα υλικά από το περιβάλλον που έχουν εισαχθεί ακούσια, όπως μέταλλο, γυαλί, έντομα, ξύλο ή καουτσούκ, ή φυσικά υλικά στο ακατέργαστο προϊόν, όπως ροκανίδια οστών μεγαλύτερα από 2 mm. Αυτοί οι κίνδυνοι μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες και τραυματισμούς σε όσους τους καταπίνουν, καθώς και ψυχολογικό τραύμα. Προηγούμενες μελέτες εντοπίζουν σημαντικό ποσοστό περιστατικών ασφάλειας τροφίμων και καταγγελιών καταναλωτών που σχετίζονται με φυσικούς κινδύνους.
Τεχνολογία Vision
Η εξελιγμένη τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ελαχιστοποίηση των παραγόντων φυσικού κινδύνου. Σε έναν κόσμο με ολοένα και ταχύτερη ροή εργασίας, η τεχνολογία όρασης μπορεί να βοηθήσει τους χειριστές να διασφαλίσουν ότι κανένα ξένο σώμα δεν ξεπερνά τον έλεγχο. Η τεχνολογία όρασης όχι μόνο χρησιμοποιεί ορατό φως – το οποίο είναι ένα μικρό μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος – αλλά δημιουργεί επίσης μια πολυφασματική εικόνα που καταγράφει δεδομένα εικόνας εντός συγκεκριμένων περιοχών μηκών κύματος σε όλο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα.
Τα μήκη κύματος μπορούν να διαχωριστούν με φίλτρα ή να χρησιμοποιηθούν αισθητήρες που είναι ευαίσθητοι σε συγκεκριμένα μήκη κύματος, συμπεριλαμβανομένου του φωτός από συχνότητες πέρα από το εύρος του ορατού φωτός (δηλαδή, την περιοχή υπέρυθρων και υπεριώδους ακτινοβολίας). Η πολυφασματική απεικόνιση μετρά το φως σε μικρό αριθμό (συνήθως 3 έως 15) φασματικών ζωνών, συμπεριλαμβανομένων του κόκκινου, του πράσινου και του μπλε.
πηγή: https://www.food-safety.com/articles/7811-new-approaches-to-meat-safety
